U svojim fotografskim radovima umjetnik zauzima kritički stav u odnosu na arhitekturu i socijalnu kulturu favela u brazilskom megalopolisu São Paulu. Osnovna karakteristika prostornog identiteta tih četvrti straćara, koja se očigledno udaljava od formalnog koncepta tradicionalnog urbanističkog plana, je činjenica da su stanovnici tih nastambi istovremeno i njihovi graditelji. 

Tu ne postoje izvedbeni planovi kakve bi pripremili neovisni arhitekti; glavna briga tih graditelja je omogućiti sklonište od vanjskog svijeta, napravljeno od materijala na|enog uokolo. Improvizirane strukture favela, nalik na labirint, podložne su stalnim mijenama; neprestano rastu i mijenjaju se, potpuno neovisno o logičnom reda planiranog grada.